Ubóstwo to problem bardzo trudny do wyeliminowania, a szanse wydostania się z ubóstwa bez pomocy innych są niewielkie. Dlatego w wielu krajach w program polityki społecznej, jako priorytet coraz częściej wpisuje się przeciwdziałanie ubóstwu i wykluczeniu społecznemu. Zgodnie z zapisami przyjętymi przez Unię Europejską w dokumencie strategicznym Europa 2020 walka z ubóstwem jest jednym z głównych filarów polityki społecznej państw Unii, wymienionym jako jeden z pięciu głównych celów strategii. Unia Europejska zakłada zmniejszenie liczby osób zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym w krajach członkowskich o co najmniej 20 mln do 2020 roku.

Ubóstwo powoduje negatywne skutki społeczne i ekonomiczne. Zmniejsza popyt na towary, a przez to chłonność rynku, co z kolei działa hamująco na rozwój gospodarczy. Uniemożliwia lub znacznie utrudnia korzystanie z istniejących szans zdobycia wykształcenia i zachowania dobrego stanu zdrowia. Przyczynia się do wzrostu przestępczości, przede wszystkim kradzieży, a także sprzyja rozwojowi patologii społecznych, takich jak narkomania i alkoholizm. Ubóstwo często reprodukuje się samodzielnie, ubodzy rodzą i wychowują dzieci skazane na pozostawanie w sferze ubóstwa.

Oceń opracowanie: