Najbardziej dotkliwy poziom niedostatku odnotowano w województwie warmińsko-mazurskim, gdzie co czwarta osoba żyje w relatywnym ubóstwie, a blisko co piąta z powodu niskich dochodów jest uprawniona do pobierania pomocy społecznej. Mazowieckie jest województwem, w którym poziom ubóstwa relatywnego dotyczy zaledwie co dziesiątej osoby i jest najniższy w kraju.

17 października 1987 r. na Placu Wolności i Praw Człowieka w Paryżu została odsłonię-ta płyta upamiętniającą ofiary nędzy. Rok później rozpoczęto obchody Światowego Dnia Sprzeciwu Wobec Nędzy. W 1992 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ ustanowiło ten dzień Międzynarodowym Dniem Walki z Ubóstwem.

Obserwacja ubóstwa w Polsce wskazuje na znaczne zróżnicowanie terytorialne jego zasięgu. Najwyższy poziom niedostatku odnotowano w województwie warmińsko-mazurskim. W województwie mazowieckim wskaźnik ubóstwa skrajnego w 2015 r. wyniósł 4,1% (najniższy w województwie śląskim – 3,4%). Jednak biorąc pod uwagę dane dla województwa mazowieckiego z wyłączeniem Warszawy, wskaźnik ten przyjmuje już wartość znacznie wyższą – 5,9%. Rozbieżność taka wynika z dużych dysproporcji pomiędzy warunkami życia mieszkańców stolicy i reszty województwa.

W 2015 r., podobnie jak w latach poprzednich, ubóstwo skrajne związane było głównie z bezrobociem. W końcu sierpnia 2016 r. liczba bezrobotnych zarejestrowanych w urzędach pracy województwa mazowieckiego wyniosła 197,6 tys. i zmniejszyła się w porównaniu z sierpniem ubiegłego roku o 26,0 tys. (tj. o 11,6%). Stopa bezrobocia wyniosła 7,6% i obniżyła się w skali roku o 1,1 p. proc.

Pliki do pobrania

Infografika 0.89 MB